Di sekeliling China, orang sedang memperkatakan mengenai Dr Li Wen Liang. Dia adalah doktor yang telah mengesan koronavirus yang baharu itu dan pada awal pagi 7 Februari (2.58 pagi), telah diangkat dalam kemuliaan dan berangkat kembali kepada Bapa di syurga.
Dia terus menjaga para pesakit sehinggalah dia sendiri dijangkiti. Betapa legasi yang ditinggalkannya mengenai apa maksudnya menjadi seperti Yesus kepada mereka yang terluka pada waktu krisis.
Dia memilih untuk menjadi contoh dari Imanuel, "Allah beserta kita" kepada orang-orang di Wuhan.
Dapatkah anda bayang sukacita yang dirasakannya sambil dia memasuki alam kekal dan mendengar kata-kata, "Baik sekali perbuatanmu itu, hai hambaku yang baik dan setia"?
 |
| Foto Dr Li dengan isteri dan anak mereka |
Dr Li Wen Liang telah menulis sebuah puisi Cina yang sangat menyentuh hati di bawah mengenai bagaimana dia merindui keluarganya, dan Wuhan yang dicintainya dan menyebut 2 Timotius 4:7-8, "Aku telah mengakhiri pertandingan yang baik, aku telah mencapai garis akhir dan aku telah memelihara iman. Sekarang telah tersedia bagiku mahkota kebenaran yang akan dikaruniakan kepadaku oleh Tuhan, Hakim yang adil, pada harinya; tetapi bukan hanya kepadaku, melainkan juga kepada semua orang yang merindukan kedatangan-Nya."
"Wira Yang Mendedahkan Kebenaran"
Berikut adalah sebuah puisi Cina yang menyayat hati yang telah saya cuba terjemahkan ke dalam Bahasa Malaysia. Ianya telah ditulis sebagai penghormatan dan peringatan akan Encik Li Wen Liang, seorang doktor Kristian dan penyebar maklumat yang sendiri telah meninggal dunia akibat koronavirus setelah dihukum kerana memberikan amaran awal mengenai wabak berbahaya koronavirus itu.
我不想當英雄。
我還有爹娘，
還有孩子，
還有懷孕臨產的妻，
還有許多的病人在病房。
盡管正直換不來善良，
盡管䢛途迷茫，
可還是要繼續進行，
誰讓我選擇了這國這家，
多少委屈，
等打完這仗，
垂淚如雨仰天遠望。
還有孩子，
還有懷孕臨產的妻，
還有許多的病人在病房。
盡管正直換不來善良，
盡管䢛途迷茫，
可還是要繼續進行，
誰讓我選擇了這國這家，
多少委屈，
等打完這仗，
垂淚如雨仰天遠望。
"Aku tidak ingin menjadi wira,
Aku masih punya ibu bapa,
Dan anak-anakku,
Dan isteriku yang hamil dan hampir waktu melahirkan,
Dan ramai pesakit-pesakitku di wad.
Walaupun kejujuranku tidak dapat ditukar ganti dengan kebaikan daripada orang-orang lain,
Meskipun aku rasa kehilangan dan kecelaruan,
Aku akan meneruskan saja walau apapun.
Siapakah yang menyuruh aku memilih di antara negaraku dan keluargaku?
Berapakah rungutan yang aku punya?
Selepas pergelutan ini selesai,
Aku akan melihat ke langit,
Dengan air mata umpama hujan."
我不想當英雄。
只是做為醫生，
我不能眼看著這不明的病毒，
傷害著我的同行。
還有那多無辜的人們，
他們盡管已奄奄一息，
可眼睛裏總望著我，
帶著生命的希望。
只是做為醫生，
我不能眼看著這不明的病毒，
傷害著我的同行。
還有那多無辜的人們，
他們盡管已奄奄一息，
可眼睛裏總望著我，
帶著生命的希望。
"Aku tidak ingin menjadi wira,
Tetapi sebagai doktor,
Aku tidak dapat melihat virus ini
Melukakan rakan-rakan sebayaku,
Dan begitu ramai orang yang tidak berdosa.
Walaupun mereka di ambang maut,
Mereka sentiasa memandang kepadaku dengan mata mereka,
Dengan pengharapan mereka untuk hidup.
誰成想我競死了！
我的靈魂分明在天上，
望著那張白色的病床，
床上分明是我的軀體，
軀體上還是那熟悉的臉龐。
我的父親母親在哪？
還有我親愛的妻子，
那當年我苦苦追求的姑娘。
我的靈魂分明在天上，
望著那張白色的病床，
床上分明是我的軀體，
軀體上還是那熟悉的臉龐。
我的父親母親在哪？
還有我親愛的妻子，
那當年我苦苦追求的姑娘。
"Siapakah yang menyangka bahawa yang aku akan mati?
Jiwaku sudah di syurga,
Memandang ke atas katil putih,
Di mana terbaringnya tubuhku,
Dengan wajah sama yang sudah kukenal lama,
Di manakah ibu bapaku?
Dan isteriku tersayang,
Wanita yang dulu kukejar dengan bersusah payah?"
天上有一道光！
那光的盡頭是人們時常說起的天堂。
我寧願不去哪裏，
我寧願回到武漢我的家鄉。
那裏有我新買的房子，
每月還要還貸的賬。
我怎能舍得，
我怎能舍得！
沒有兒子的爹娘，
該有多麽悲傷；
沒有了丈夫的寶貝，
該如何面對這未來的滄桑。
那光的盡頭是人們時常說起的天堂。
我寧願不去哪裏，
我寧願回到武漢我的家鄉。
那裏有我新買的房子，
每月還要還貸的賬。
我怎能舍得，
我怎能舍得！
沒有兒子的爹娘，
該有多麽悲傷；
沒有了丈夫的寶貝，
該如何面對這未來的滄桑。
"Ada sinaran cahaya di langit!
Di hujung sinaran itu adalah syurga yang sering dikatakan orang.
Tapi aku lebih ingin tidak ke situ.
Aku lebih ingin kembali ke kampung halamanku di Wuhan.
Aku punya rumah baru di situ,
Yang aku masih perlu bayar balik pinjamannya setiap bulan.
Bagaimanakah aku boleh berputus asa?
Bagaimanakah aku boleh berputus asa?
Untuk ibu bapaku kehilangan anak lelaki mereka,
Betapa sedihnya itu?
Untuk sayangku tanpa suaminya,
Bagaimana dia akan menghadapi pancaroba masa depannnya?"
我分明死了。
我看見他們把我的軀殼，
裝進一個袋子。
在袋子的近傍
有許多死去的同胞，
象我一樣，
在黎明時分，
被推進火的爐堂。
我看見他們把我的軀殼，
裝進一個袋子。
在袋子的近傍
有許多死去的同胞，
象我一樣，
在黎明時分，
被推進火的爐堂。
"Aku sudah pun pergi.
Aku melihat mereka membawa jasadku.
Meletakkannya ke dalam beg,
Seperti yang terjadi dengan ramai rakan-rakan senegaraku
Sudah berpergian sepertiku,
Ditolak ke dalam api di tempat pembakaran
Pada waktu subuh."
再見了，難舍的親人。
永別了，武漢我的故鄉。
但願你們在災難過後，
還記得曾經有人，
努力地讓你們盡早知道真相。
但願你們在災難過後，
學會正直，
不再讓善良的人們，
遭受著無盡的恐懼，
和無奈的悲傷。
永別了，武漢我的故鄉。
但願你們在災難過後，
還記得曾經有人，
努力地讓你們盡早知道真相。
但願你們在災難過後，
學會正直，
不再讓善良的人們，
遭受著無盡的恐懼，
和無奈的悲傷。
"Selamat tinggal, kamu yang kesayanganku,
Selamat tinggal, Wuhan, kampung halamanku.
Harapanku, selepas bencana ini berlalu,
Kamu akan mengingati bahawa seseorang pernah
Berusaha memberitahu kamu kebenaran secepat mungkin,
Kamu akan belajar apakah ertinya kebenaran.
Tiada lagi orang yang baik
Harus menderita dari ketakutan yang tiada penghujungnya,
Dan kesedihan yang tidak dapat ditolong.
應行的路我已行盡了，
當守的道我守住了。
從此以後，
有公義的冠冕為我留存。”
《聖經》提摩太後書4．7
"Aku telah mengakhiri pertandingan yang baik.
Aku telah mencapai garis akhir.
Aku telah memelihara iman.
Sekarang telah tersedia bagiku mahkota kebenaran."
2 Timotius 4:7, Kitab Suci Alkitab
(Diterjemahkan daripada hantaran Facebook Peter R Bombon bertarikh 9 Februari 2020)
